Dizaynla öz iç dünyanı anlamaq
İnsan hər zaman özünü dərk etməyə, içindəki səsi dinləməyə və onu ifadə etməyə çalışır. Bəziləri bu ifadəni sözlərlə tapır, bəziləri musiqi ilə, bəziləri də məkanlarla. Evin interyer dizaynı – sadəcə rahat yaşamaq üçün yaradılmış bir sahə deyil, insanın öz daxili aləminin vizual formasıdır. Bir ev, sahibinin ruhunu danışır: rəngləri, işıq seçimi, sadəliyi və ya kələ-kötür ahəngi – bunların hamısı insanın iç dünyasının səsidir.
Məkan – daxili mənliyimizin güzgüsü
İnsan öz evinə baxanda əslində özünə baxır. Həyatında nə qədər qarışıqlıq varsa, otaqları da o qədər dağınıqdır. İçində sakitlik varsa, məkan da bunu əks etdirir. Bu səbəbdən dizayn sadəcə “nəyi harada yerləşdirmək” deyil – “özünü necə hiss etmək istədiyini seçməkdir”.
Sən evini nə qədər şüurlu şəkildə qurursansa, bir o qədər özünü tanımağa yaxınlaşırsan.
Rənglərin psixoloji dili
Hər rəngin bir duyğu yükü var.
-
Bej, krem, süd rəngi – sakitlik və istilik.
-
Açıq yaşıl və torpaq tonları – təbiətlə əlaqə, balans.
-
Qara və antrasit – güc və dərinlik.
-
Mavi – düşüncə, axtarış, daxili sükut.
Rəngləri seçərkən “bu gözəl görünür” demədən əvvəl özündən soruş:
“Mən bu rəngin içində nə hiss edirəm?”
Dizaynın gizli gücü də elə buradadır – o sənin duyğularını səssizcə formalaşdırır.
Materialların enerjisi
Təbii materiallar insanı sakitləşdirir. Taxta, daş, pambıq, kətan – bunlar bizi həyatın orijinallığına qaytarır. Parlaq və plastik səthlər isə çox vaxt süni, yorucu və tez köhnələn hiss yaradır.
Əgər sən özünlə təmasa gəlmək istəyirsənsə:
-
Evində təbii fakturalara yer ver.
-
Əlin toxunduqda hiss yaradan səthlər seç.
-
Sadə, nəfəs alan, “doğma” materiallar üstünlük qazansın.
Boşluqların dəyəri
Bəzən insanlar evlərini hər şeylə doldururlar – sanki boş yeri görmək qorxuludur. Amma boşluq – nəfəsdir. Boşluq – düşünmək və sakit qalmaqdır. Evin rəflərində, masalarda, otaqlarda yeri boş buraxmaq, insanın içində də yer açır.
Dizaynda boşluq yaratmaq – özünlə dialoqa yer açmaqdır.
Nəticə
Dizayn, bizim daxili aləmimizi gözlə görünən hala gətirir. Ev sadəcə yaşamaq üçün yer deyil – o, bizim ruhumuzun aynasıdır. Ona görə də interyer yaradarkən məqsəd “dəbdə olanı təkrarlamaq” deyil, özünü anlamadır.
Özünə sual ver:
-
Mən hansı rəngdə rahat nəfəs alıram?
-
Hansı materiallar mənə yaxın gəlir?
-
Evim mənə sakitlik gətirir, yoxsa məni yükləyir?
Bu sualların cavabı səni dizayna deyil, özünə gətirəcək.
Çünki ev – insanın ən səssiz monoloqudur.
Və o monoloqu dinləməyi bacaran, özünü dərk etməyə başlayır.